Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

ΑΡΜ: Σχεδίασμα πρώτο

Θυμάστε τις διακοπές που κάνατε με φίλους ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο έτος; Την ακατανίκητη τάση σας να κάνετε συνεχώς χιούμορ, να μιλάτε μόνο για ανούσια θέματα χωρίς ειρμό και στόχο παρά μόνο να γελάσετε και να εκτονωθείτε; Μέχρι εδώ καλά. Πάμε τώρα παρακάτω: Ανακαλέστε τη μαγική στιγμή που το παραλήρημα σας άρχισε να ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ. Η διαδοχή των φράσεων απέκτησε συνοχή και στόχο, χωρίς όμως ρεαλισμό και εφαρμοσιμότητα. Χωρίς να εκφυλιστεί σε συζήτηση για σημαντικά θέματα. Αυτή είναι η στιγμή που κατακτήσατε την ΑΡΜ.

Τρεις φοιτητές αράζουν στα βραχάκια στη Χρυσοπηγή της Σίφνου. Και επειδή η μαλακία τους έχει βαρέσει στο κεφάλι, παρά τις εκατοντάδες προφυλακτικών που αναπαύονται ανενόχλητα στις βαλίτσες τους, αναπόφευκτα καταλήγουν σε μια συζήτηση σαν κι αυτή (συμπεριλαμβάνεται στο παρακάτω κείμενο η αυτολογοκρισία του γράφοντα, η περιβόητη αυτο-ρύθμιση, το ιερό graal του blogging: όπου, οι απαράδεκτες εκφράσεις αντικαθίστανται από τις λόγιες ομόλογές τους):

- Η στεριά απέναντι είναι η Σαντορίνη;

- Γιατί, σκέφτεσαι να κολυμπήσεις;

- Ναι, πεθύμησα ποτάκι στο Franco.

- Ναι, καλά, τα αιδοιάρια πεθύμησες και σε βλέπω να διασχίζεις τη θάλασσα τρέχοντας πάνω στο νερό σαν cartoon.

- Από την ερωτικήν έξαψιν θα γίνεις Hovercraft.

- Αααχαχα Hovercraft

- Ναι ενώ εσείς γαληνέψατε, αυνανισταί, εδώ πέρα, και θα σας χάλαγε μια βολτίτσα στη Σαντορίνη.

- Νομίζω ότι είναι η Πάρος.

- Ποια Πάρος ρε αυνανιστά, η Σαντορίνη είναι, φαίνεται και η Θηρασιά.

- Ναι ρε, σιγά μη φαίνεται και η μικρή Καμένη.

- Πλάκα πλάκα, αν το ηφαίστιο εκραγεί χαλαρά μας έχει καταπιεί το τσουνάμι εδώ που καθόμαστε.

Τι γνώμη έχετε γι’ αυτή τη συζήτηση; Βρισκόμαστε σε οικεία ύδατα. Στα χωράφια της απλής, καθημερινής μαλακίας. Τώρα όμως…

- Μια στιγμή, εξαρτάται…

- Από τι;

- Ένα λεπτό, εδώ που καθόμαστε είμαστε σε ύψος, ας πούμε 10 μέτρα;

- Ας πούμε.

- Η απόσταση ως τη Σαντορίνη είναι ας πούμε 40 μίλια, δηλαδή περίπου 70 χιλιόμετρα;

- Για προχώρα.

- Ο σεισμός και η έκρηξη θα γίνουν φυσικά αισθητά και εδώ. Άρα σαν έξυπνα παιδιά που είμαστε δε θα κάτσουμε να απολαύσουμε το θέαμα αλλά θα αρχίσουμε να τρέχουμε προς τα πίσω.

- Πίσω και πάνω.

- Με ταχύτητα ας πούμε …

Κυρίες και κύριοι…

- … 4 χιλιόμετρα την ώρα

- Νομίζω ότι σου λείπει η ταχύτητα του τσουνάμι. Και το ύψος του. Καλύτερα να το κάνεις πιο αφαιρετικό.

- Δηλαδή;

- Δηλαδή ας πούμε: Ητσουν το ύψος του τσουνάμι, με ανάλογη σχέση με την ένταση του σεισμού, ας πούμε Εσεισμ, με σταθερά k. Έστω Vτσουν η ταχύτητα του τσουνάμι, που δε σχετίζεται με την ένταση. Και S η απόσταση μεταξύ Σίφνου – Σαντορίνης. Εμείς τώρα κινούμαστε με…

- Τι λες ρε αυνανιστά, έχεις ξεφύγει. Πήρες τίποτα;

- Άσ’ τον μ’ αρέσει!

- …κινούμαστε λέω…

…ετοιμαστείτε…

- … με ταχύτητα V3φίλοι σε έδαφος με κλίση x μοιρών και πρέπει να διανύσουμε απόσταση ώστε να φτάσουμε σε ύψος μεγαλύτερο από Ητσουν. Δηλαδή, αν s η απόσταση που θα τρέξουμε, έχουμε H3φίλοι=s*ημx, όπου H3φίλοι= Ητσουνh (το ύψος που βρισκόμαστε τώρα), και έχουμε Ητσουνh= s*ημx, όπου s=V3φίλοι*t, όπου t=S/Vτσουν, άρα τελικά Εσεισμ * k h = V3φίλοι * S * ημx / Vτσουν. Δηλαδή πρέπει να τρέξουμε με ταχύτητα V3φίλοι=Vτσουν*( Εσεισμ * kh) / S*ημx !!!

…καλωσήρθατε στην ανεξέλεγκτη ροή μαλακίας!

- Τον – αυνανιστή - ρε - παιδιά!. Το φαντάζεσαι για θέμα πανελλαδικών; Διεστραμμένο!

- Έχω κι εγώ να προσθέσω κάτι: η ταχύτητα V3φίλοι εξαρτάται από πολλούς συντελεστές: kπείνας, zερωτικής εξάψεως, το Hovercraft που λέγαμε…

- Παιδιά, νομίζω ότι είναι η Πάρος, αφού κοιτάμε ανατολικά…

- Ε, αφόδευσον ημάς με την Πάρο…

Επιστροφή στην καθημερινή μαλακία.

Τέλος πάντων είναι γνωστό ότι η Σαντορίνη δε φαίνεται από τη Σίφνο. Οι τρεις φίλοι χαζεύουν την Αντίπαρο.

Αχ, η γενιά της Πατριδογνωσίας...

9 σχόλια:

philemon είπε...

κοντεύω να δακρύσω.
και κάποιοι ξέρουν ότι δεν είναι μόνο από γέλια.
τελικά συγκινούμαι από λάθος πράγματα.

MiHat είπε...

Λοιπόν νομίζω πως έχω όλα τα προσόντα, μαζί με άλλα 5 γομάρια, να ασπαστούμε την θεωρία. Στο βιογραφικό μας έχουμε μεταξύ άλλων, ανάπτυξη της θεωρίας Stinger (περι καμακίου ο λόγος), ολονύκτυες αναζητήσεις για την ταχύτητα ανόδου της φυσσαλίδας σε μια ξανθιά μπύρα 5 βαθμών κελσίου, συν τον επτασφράφιστο μυστικό παραγωγής ενέργειας απο αυτήν, as well as διαμαντένια αποφθέγματα απο 6-7 καλοκαίρια στα ωραία ελληνικά νησά, και λοιπά και λοιπά.

Algernon resurrected είπε...

Φιλήμων,
δεν είναι ώρα για συγκίνηση.
Είναι ώρα ευθύνης.
Είναι η ώρα να φανούμε αντάξιοι του παρελθόντος μας.
Είναι εντεκάμισι κι ακόμα δεν άνοιξα βιβλίο.

Algernon resurrected είπε...

Μιχάλη, με συγκινεί το σχόλιό σου που είναι το πρώτο που δέχομαι από άνθρωπο που δε γνωρίζω προσωπικά και δεν τον έχω παρακαλέσει γονατιστός να ασχοληθεί λίγο με το ταπεινό αυτό μπλογκ. Αλλά έτσι είναι. Οι μεγαλοφυίες παραβλέπονται και ξεχνιούνται. Και οι παλιοί μου σύντροφοι στην αποδόμηση του υπαρκτού κόσμου γράφουν πια για την παλιά αθήνα και για δωμάτια χωρίς πόρτες. Υπάρχει ελπίδα όμως. Πυρήνες παραγωγής άχρηστων θεωριών ξεφυτρώνουν. Οψόμεθα.

Παράξενος Ελκυστής είπε...

Λοιπόν επειδή με έθιξες προσωπικά υποτιμώντας τα υπέροχα "δωμάτια χωρίς πόρτες" (γιατί δηλαδή θα έπρεπε να έχουν;) θα σου χαλάσω το όνειρο: Το Μιχάλη τον προσκάλεσα εγώ στο μπλογκ σου ύστερα από ιδιαίτερα πετυχημένη σχετική του ανάρτηση.

Algernon resurrected είπε...

Τελικά αν δε γίνεις δηκτικός δε σταυρώνεις σχόλιο...

Unknown είπε...

λοιπον εγω ηρθα απροσκλητη και πολυ γουσταρω να συναντω ανθρωπους με ενδοεπικοινωνιες...που ισως να μην κατανοησω ποτε αλλα που γουσταρω που θυμιζουν δικες μου που χαθηκαν ή ηταν ψευδαισθησεις ή σημεια των καιρων ή κεριων?
κι ομως ειναι παντα ισχυρες αναμοχλευσεισ για να σε κανουν να μη νιωθεις μονος ασχεττως αν δεν θα κσαναειναι πιθανον ποτε το ιδιο.
το αισθημα δεν ειναι αυτο που μενει καθε φορα και απο τη μνημη και τη νοσταλγια....εκεινη η γαμημενη μυρωδια για μενα....για αλλους αλλα...αλλα αυτα ειναι το επιsτεγασμα των "the way we were" ΟΠΩς ΚΙ ΟΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΑΙΣΘΗΣΗ ΔΥΝΑΤΗ ΚΑΙ ΜΑΓΙΚΗ...ΚΥΝΗΓΟΣ-ΝΟΣΤΑΛΓΟΣ ΑΙΩΝΙΩΤΗΤΑΣ.

Algernon resurrected είπε...

@ amor-al
Κανένας δεν είναι απρόσκλητος! Έχεις δίκιο για τις ενδοεπικοινωνίες, αυτό το διευκρίνησα από το εισαγωγικό post, λέγοντας ότι βασικά αυτό είναι ένα παιχνίδι για μένα και μερικούς φίλους. Αν υπάρχουν κάποιοι που το βρίσκουν ενδιαφέρον, φυσικά είναι ευπρόσδεκτοι στην παρέα...
Το σχόλιό σου για τις υπόγειες σχέσεις ξυπνάει μέσα μου το δράκο, αλλά δε θα υποκύψω.

Hypocrite lecteur είπε...

So, it has begun...

Εγέρθητοι, παιδιά της Παραλίας και του Φραπέ! Η Επιστήμη και η Τέχνη σας καλούν! Φανείτε αντάξιοι της Ιστορίας σας και γράψτε!

Να θυμίσω: Θεωρία του μπουκαλιού, του Πίνω μόνος στο μπαλκόνι, της Καραμέλας, του Σουβλακόνιου και του Μεγαφάβ και πόσες πόσες άλλες.