Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Κουβέντες του Καΐρου

«Είναι τόσο απλό, όσο το λέω: όταν οι άνθρωποι πιέζονται συνεχώς προς τα κάτω, προς την πείνα, τη δυστυχία, τελικά θα ξεσπάσουν. Είναι βέβαιο, γιατί είναι λογικό. Κι όταν ξεσπάσουν, δε θα διακρίνουν τις αποχρώσεις: ό,τι μοιάζει μ’ αυτό που τους τρώει τη ζωή, θα πέσει». Ντανέμπ, Μαγαδασκάρη.

«Τους είπα να έρθουν για λίγες μέρες να μείνουν μαζί μας μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα. Ο πατέρας μου δεν ήθελε ούτε να τ’ ακούσει. Δε συμβαίνει τίποτα, μου είπε, όλα είναι ήσυχα. Αναρρωτιέμαι αν θα αλλάξει κάτι». Φαέντ, Τυνήσιος δεύτερης γενιάς.

«Επιτέλους, μια αντίδραση». Ανώνυμος σχολιαστής για την καταδίκη των γεγονότων στην Αίγυπτο με καθυστέρηση 4 ημερών από τη γαλλική κυβέρνηση.

«Δεν είναι το ίδιο με σας. Οι δικές μας χώρες είναι πλούσιες. Η Αλγερία έχει όσο πετρέλαιο έχουν οι Σαουδάραβες, αλλά ο κόσμος πεινάει. Η δική σας χώρα είναι φτωχή, οι άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό». Γιουσέφ, Μαρόκο, σε μένα.

«Στην Αίγυπτο οι άνθρωποι πεθαίνουν στους δρόμους από πείνα. Το ζήτημα δεν είναι πολιτικό, είναι ζωτικό». Αλά, Ιορδανός στρατιωτικός γιατρός, μ’ ένα μπρελόκ με τη φωτογραφία του Αμπντουλάχ του δεύτερου στην τσέπη.

«Τα βλέπεις; Είμαι περήφανος, η χώρα μου είναι πρακτικά η μόνη αραβική χώρα χωρίς ισόβιο μονάρχη». Ραμπί, Λίβανος.

«Και είδαμε τα χάλια σας». Αλά, εις απάντησιν.

«Θα μείνουμε στο δρόμο μέχρι να φύγει. Σας παρακαλώ να το γράψετε. Είμαι 39 χρονών και βρίσκεται στην εξουσία από τότε που ήμουν 9. Φτάνει πια!». Μουσταφά, Αιγύπτιος διαδηλωτής στην ανταποκρίτρια της Liberation.

«Θα πάρω μέρος στη διαδήλωση, ακόμα κι αν είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνω στη ζωή μου. Ακόμα κι αν πρέπει να πεθάνουν 20 εκατομμύρια, οι υπόλοιποι θα ζήσουν με αξιοπρέπεια». Μωχάμεντ, Αιγύπτιος διαδηλωτής 90 ετών, στην ανταποκρίτρια της Liberation, για να προσθέσει:

«Η ελευθερία έχει τιμή, δεν είναι δωρεάν».

Δεν υπάρχουν σχόλια: