Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008

Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός


Για χρόνια ζούσα σοβαρός.

Ακόμα και τώρα, ο κόσμος νομίζει πως παραμένω σοβαρός στην ουσία μου. Το επάγγελμά μου απαιτεί από μένα να διατηρώ τη σοβαρότητά μου, γιατί ασχολούμαι με serious matters. Δεν μπορεί κανείς να γελάει με τέτοια πράγματα. Οι συνάδελφοί μου μ’ εκτιμούν απεριόριστα γι’ αυτό το χαρακτηριστικό, οι «πελάτες» μ’ εμπιστεύονται.

Και οι φίλοι μου είναι σοβαροί. Πυλώνες της κοινωνίας, οικογενειάρχες, με σχέδια και προοπτικές. Με χρήσιμα επαγγέλματα και αρχές. Υπάρχει όμως κάτι...

Η ανάγκη για σοβαρότητα μας προκέυψε από τον ψυχαναγκασμό για την επίτευξη των στόχων μας. Η σημασία του να είναι κανείς σοβαρός σχετίζεται με την ανάγκη του να είναι αποτελεσματικός στο κυνήγι του σκοπού. Στον ορθολογισμό, το μεγάλο όπλο της επιστήμης και δομικό στοιχείο του πολιτισμού μας, αρμόζει η ανάλογη σοβαρότητα. Η εμπιστοσύνη που απαιτείται για ομαλές και παραγωγικές κοινωνικές σχέσεις δεν κερδίζεται χωρίς σοβαρότητα. Με λίγα λόγια, η σοβαρότητα είναι χρήσιμη. Όταν η ανάγκη για χρησιμότητα εκλίπει, η σοβαρότητα περισσεύει.

Πολλοί άνθρωποι διαισθάνονται ότι πρέπει να αντιδράσουν στη σοβαρότητα που τους περιτριγυρίζει. Ότι το οφείλουν στον εαυτό τους και τον κόσμο. Και με μεγάλη ευκολία γλιστρούν προς τη γελοιότητα. Γιατί νομίζουν ότι το αρχικό πρόβλημα είναι η υπερβολική σοβαρότητα, ενώ στη πραγματικότητα το πρόβλημα είναι η υπερβολική χρησιμοθηρία.

Στην πραγματικότητα, η χρήση του χιούμορ, της πλάκας, της σάτιρας και του γέλιου αντιμετωπίζεται από μια ενοχική κοινωνία ως άλλοθι για τη συντριπτική σοβαρότητα που επιβάλλει στα μέλη της. Δηλαδή, έχει κι αυτή τη χρησιμότητά της.

Μα τις χίλιες πίπες, είμαστε περικυκλωμένοι.

Θα ήθελα να αποδείξω ότι:

  1. η χρησιμότητα είναι εφικτή και χωρίς τη σοβαρότητα. Και δεν εννοώ ως χρησιμότητα την απενοχοποίηση μιας υπερ-σοβαρής κοινωνίας μέσω του χιούμορ και του γέλιου, ή τη σάτιρα που «μπορεί να μας κάνει καλύτερους». Εννοώ καθαρή χρησιμότητα, επιστημονική ερμηνεία, οργάνωση, λειτουργικότητα, όλα όσα για να επιτευχθούν υποτίθεται ότι προαπαιτούν το να είναι κανείς σοβαρός.
  2. με μεγάλη σοβαρότητα, σύμφωνα με τις αρχές του ορθολογισμού, μπορεί κάποιος να δραστηριοποιηθεί στο χώρο του μη-χρήσιμου.
Εντάξει, θα ήμουν υπερβολικός αν υποστήριζα ότι αυτή η μικρή αντισυμβατική κίνηση μπορεί να έχει ισχυρό αντίκτυπο οπουδήποτε. Ας είμαστε σοβαροί. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα παιχνίδι για τους φίλους μου, που το παίζουμε χρόνια τώρα, κι αν κανείς θέλει να συμμετέχει, το blog αυτό του δίνει την ευκαιρία.

Άλλωστε, υπάρχει και κάτι ακόμα: Υπάρχουν πραγματικά σοβαρά πράγματα στη ζωή: Χμ...

6 σχόλια:

Παράξενος Ελκυστής είπε...

ΖΓΟΥΆΟΥ! Το καρρέ συμπληρώθηκε!!! Μπορούμε πλέον να παίξουμε διαδυκτιακό πόκερ! Καλώς μας ήρθες λοιπόν! Καλή αρχή, καλή επιτυχία και καλή επιτυχία στο χώρο του μη-χρήσιμου.
Καταπληκτική η ανάλυσή σου. Δεν ανέφερες όμως το ρόλο που διαδραμάτισε η Εκκλησία στην αντίληψη αυτή εξορκίζοντας το γέλιο για αιώνες από τη ζωή των ανθρώπων, ως όργανο του σατανά.
Ε, ρε γλέντια που προβλέπεται να κάνουμε όλοι εμείς οι Ουμπερτοεκόφιλοι σ΄αυτό εδώ το μπλογκ!
Καλή επιτυχία! (που είναι σίγουρη)

Hypocrite lecteur είπε...

Να 'μαστε όλοι εδώ, λοιπόν! My friend Algernon έχουμε μεγάλη ανυπομονησία για το blog σου. Εδώ είναι νομίζω που ταιριάζει μια φράση που είχα διαβάσει σε ένα βιβλίο σου:

" Να αστειέστε, νεαροί μου, αλλά στα σοβαρά"

Algernon resurrected είπε...

@παράξενος ελκυστής, hypocrite lecteur:
Τα σχόλιά σας θα αποδειχθούν εξαιρετικά εύστοχα, αφού προαναγγέλουν τα επόμενα post! Βέβαια, το αντίθετο θα ήταν περίεργο...

philemon είπε...

περνάμε βλέπω γρήγορα από τις προγραμματικές και (οινο)πνευματώδεις δηλώσεις στις πράξεις.

Kyrios Elefantas είπε...

AAAAAA Βοήθεια ENA PONTIKI!!!


(καλή αρχή)

Algernon resurrected είπε...

Τι τιμή! Ο διάσημος κύριος Ελέφαντας σχολιάζει το ταπεινό μου blog!