Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

Jouons!


Κατ’ αρχάς να ευχαριστήσω τους φίλους μου Hypocrite lecteur και Φιλήμονα που με κάλεσαν σε ένα ιστολογιακό παιχνίδι. Και όταν λέω φίλους το εννοώ γιατί ποιος θα καλούσε κάποιον που σχολιάζει στο blog του μια φορά κάθε 20 μέρες; Με συγκινούν γιατί τα βιώματα τα παιδικής μου είναι πολύ σκληρά: κανένας δεν ήθελε να παίξει με το παράξενο παιδάκι με τα γυαλιά που μίλαγε συνέχεια για θεωρίες. Το παιχνίδι αυτό λέγεται 123 και είναι πολύ ωραίο: πρέπει να βρείς το πιο κοντινό βιβλίο σου και να αντιγράψεις τη σελίδα 123, και συγκεκριμένα την πέμπτη περίοδο στο blog σου.

Ξεπερνώντας το σοκ της συνειδητοποίησης της αμάθειάς μου, αφού πήρα μια γεύση του τι διαβάζει ο μέσος Έλληνας blogger, και κυρίως ποιο βιβλίο βρίσκεται τυχαία δίπλα του, συμμετέχω κι εγώ, χωρίς όμως να δύναμαι να σας εντυπωσιάσω, φίλοι μου. Ανοίγω το δεξί συρτάρι του γραφείου που κάθομαι και τραβάω το μοναδικό βιβλίο. Έχει τίτλο «Det nye testamente» και πρόκειται για την Καινή Διαθήκη στα νορβηγικά. Ευτυχώς παράλληλα τίθεται και η αγγλική μετάφραση, ώστε στη δεύτερη στήλη της σελίδας 123 διαβάζουμε από το κατά Μάρκον:

I tell you therefore, whatever you ask in prayer, believe that you have received it and it will be yours. And whenever you stand praying and you have a grievance against anyone, forgive him so that your Father in heaven may forgive you your trespasses.”

Ορίστε, κάτι μάθαμε και σήμερα: Ότι ο Paulo Coelho διάβασε την Καινή Διαθήκη στα νορβηγικά.

(Δεν παραθέτω τη νορβηγική απόδοση γιατί μπορεί να με εντοπίσει η Gunvor που με ψάχνει ακόμα).

Καλώ κι εγώ (I summon…) το φίλο μου Dr Herbert Steinert του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, και τους Επικούριο, Charles Manson, Charles Bronson και Μπομπ το Μάστορα. Όλο και κάτι ενδιαφέρον θα διαβάζουν. Άντε, καλώ κι ένα υπαρκτό πρόσωπο (ο Θεός να το κάνει), τον Ελέφαντα.

4 σχόλια:

philemon είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
philemon είπε...

εντάξει, το γράφω 2η φορά σε λίγες μέρες σε φίλο μπλογκερά (κατά το μποντιμπιλντερά): chapeau!

ο άλγκερνον κέρδισε, δεν χρειάζεται πλέον το 123. μπορούμε να παίξουμε 3-2-1 (αν θυμάστε στον αντέννα παλιότερα). γι'αυτό καλώ τις φίλες μπλογκερούδες να μας στείλουν ημίγυμνες φωτό να δούμε αν πληρούν τα κριτήρια.

εν πάσει περιπτώσει, για να διασώσω την όση (λίγη) τιμή μου έχει αφήσει κατά τα λοιπά η πραγματική μου ταυτότητα, θα πω ότι το απόσπασμα μου δημοσίευσα ήταν μόλις η τρίτη επιλογή πλησιέστερου βιβλίου, απλώς επειδή τα προηγούμενα 2 ΔΕΝ ΕΠΑΙΖΑΝ.

και ήσαν τα (κατά σειρά εμφάνισης):

1. Από το "Ο πεθαμένος και η ανάσταση", Ν.Γ. Πεντζίκης. Έκδοση Γ', Ανατύπωση Β', Άγρα 1987:

Τροκάνια, κουδούνια, βελάσματα, γίδια, τραγιά, αγριοκάτσικα, πρόβατα, κριάρια, αρνιά, στέρφα, γαλάρια, κοπάδια, άσπρα, μαύρα, σταχτερά, ραντά, πυρρά, φαιά, ξανθά, περκνά, ζωντανά φοινικότριχα, χρυσότριχα, λευκότριχα, μελανότριχα, ποικιλότριχα. Τα διαφεντεύουν γκλίτσες, πυξαρένιες γκαρλίνγκες. Φορτωμένες οι καρδάρες που πήζουν το γάλα.


Κι επειδή περνάω - μην ρωτήσετε γιατί, κρίμα είναι - φάση Ν.Γ. Πεντζίκη, πάμε στο:

2. Από "Το μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης", Ν.Γ. Πεντζίκης. Έκδοση Δ', Άγρα 1992:

Το είδαμε το γαλανό σιδερένιο σκάφος που ερχόταν το πρωί, βαραίνοντας πάνω στα γαλανά νερά και μανουβράροντας. Τώρα δουλεύουν τα βίντσιά του φορτώνοντας τα στρογγύλια, τα ευρύκορμα πριονισμένα δέντρα του δάσους. Κατά πέρα όπου είναι οι εκβολές του ποταμού, εκατόν πενήντα χιλιάδες στρέμματα κατέχει το δάσος.


Μια χαρά σας έκατσε ο Ζιάκας. Μην το πείτε ούτε στον παπά.

Algernon resurrected είπε...

Το ήξερα ότι κλέψατε όλοι. Αλλά σας ξεσκέπασα. Στο εξής θα αποκαλούμαι " ο δαιμόνιος μπλογκεράς".

Hypocrite lecteur είπε...

Έγω δεν έκλεψα! ...πολύ. Όμορφο, Algernon. Και προπάντων θέλω τη διεύθυνση του blog του Charles Manson.